Jak korzystać z terminala?

FrontendInne
Podświetlona klawiatura, zdjęcie w stylu Matrixa

Wstęp

Na rynku dostępnych jest wiele terminali.

Od domyślnych „Terminal” (MacOS) oraz „Wiersz poleceń” (Windows), po bardziej rozbudowane i nowoczesne narzędzia typu OhMyZsh (to akurat nie „terminal”), Hyper czy nawet i terminal wbudowany w Visual Studio Code.

Mamy też różne shelle (program pozwalający komunikować się człowiekowi z komputerem).
Być może kojarzycie takie nazwy jak PowerShell, Bash czy Zsh.

Jest między nimi kilka różnic (np. w Zsh szybciej działa autouzupełnianie, niż w Bashu, Zsh poprawi literówki, ma więcej motywów itd.).

Nie będę się skupiał na wszystkich różnicach, bo dla początkujących użytkowników nie są one aż tak ważne.

Dla ciekawskich – w tym artykule znajdziecie fajne porównanie Zsh i Basha.

Terminal na macOS

Podstawy terminala

Jeśli korzystacie z MacOS czy Linuxa – świetnie, wasze życie właśnie stało się prostsze. 🙂
MacOS domyślnie korzysta z Zsh, Linux z Basha.

Windows niestety nie wspiera natywnie ani jednego, ani drugiego. Możecie spróbować zainstalować Zsh z jakimś poradnikiem (niestety będzie przy tym nieco zabawy, ale myślę, że warto).
Możecie też pobrać Gita, tam powinien automatycznie zainstalować się Bash.

Po uruchomieniu terminala nie spotkamy się tu z GUI (graficzny interfejs) jak w typowych aplikacjach na komputer. Wszystko robimy za pomocą komend, przez co na pierwszy rzut oka może się wydawać, że korzystanie z terminala jest bardzo skomplikowane.

Na szczęście to tylko pozory, a do płynnej pracy z tym narzędziem wystarczy opanować kilka prostych komend. 😉

Terminal na macOS

Komendy

Otwórz terminal, wpisz poniższe komendy i zobacz, co pokaże się w okienku:

  • pwd (print working directory) – wskazuje na obecną lokalizację,
  • ls (list) – lista wszystkich plików i folderów w obecnej lokalizacji (podgląd na zdjęciu wyżej, te niebieskie nazwy to foldery, białe to pliki – kolory będą się różnić w zależności od terminala i motywu, z jakiego korzystacie),
  • clear – czyści terminal,
  • mkdir (make directory) – tworzy nowy folder,
  • touch – tworzy plik (np. touch test.txt stworzy plik tekstowy o nazwie test)
  • open . – otwiera folder, w którym się znajdujemy (tylko MacOS),
  • explorer . – to samo co open, natomiast działa na Windowsie,
  • rm (remove) – usuwa plik/folder (odradzam korzystanie z tej komendy! Jak chcemy coś usunąć, zróbmy to za pomocą GUI, czyli Findera / eksploratora plików, aby uniknąć problemów 😉 ),
  • sudo (super user do) – działa na MacOS, coś jak PPM -> "uruchom jako admin" na Windowsie. Jeśli nie możemy np. zainstalować jakiejś paczki z powodu braku uprawnień, wystarczy dodać sudo na początku polecenia,
  • cd nazwa_folderu (change directory) – pozwala zmienić lokalizację (np. cd projekty).
    Jeśli nazwa folderu składa się z kilku słów, należy umieścić ją w cudzysłowie (cd "bardzo długa nazwa pliku").

Spójrzcie na zdjęcie poniżej. Na pulpicie mam kilka folderów ze słowem MMC.
Po wpisaniu cd „MMC i wciśnięciu Tab, Zsh automatycznie podpowiada mi, do jakich folderów mogę przejść.

Terminal na macOS

Możemy również podawać dłuższe ścieżki, jeśli znamy nazwy wszystkich folderów.

Załóżmy, że mamy strukturę: pulpit/projekty/projekt 123 i jesteśmy obecnie na pulpicie.
Możemy wpisać dwa razy cd, a więc cd projekty, aby przejść do katalogu z projektami, a następnie cd "projekt 123".
Możemy też napisać cd projekty/"projekt 123". Efekt będzie dokładnie taki sam.

  • cd .. – cofa się poziom wyżej.

Jeśli mamy strukturę /pulpit/projekty/projekt 123 i jesteśmy obecnie w folderze projekt 123, to wpisując cd .. przejdziemy poziom wyżej, a więc do folderu projekty.
Ponowne wpisanie cd .. przeniesie nas na pulpit.

Oczywiście kropki również możemy zagnieżdżać, a więc aby cofnąć się dwa poziomy wyżej, możemy wpisać cd ../..

Flagi i skróty klawiszowe

Flagi

Flagi możemy zapisać na dwa sposoby. W sposób standardowy oraz skrócony.

--version / -v – sprawdzamy wersję (np. node -v)
--force / -f – wymuszamy działanie czegoś

Skróty klawiszowe

Aby zakończyć działanie jakiegoś skryptu (np. mamy lokalnie odpalony serwer lub nasłuchujemy na zmiany w kodzie), w terminalu wciskamy kombinację ctrl + c.
Czasem może okazać się, że nie możemy zakończyć aktualnej operacji w ten sposób. Należy wtedy spróbować klawisz Esc lub q.

cmd + t / ctrl + t – otwiera nową kartę w terminalu, dzięki czemu możemy mieć uruchomionych kilka rzeczy jednocześnie / pracować w kilku lokalizacjach.
cmd + w / ctrl + w – zamyka aktywną kartę.
ctrl + tab – przeskakiwanie pomiędzy otwartymi kartami.

Wskazówki

  • Za pomocą strzałek góra/dół możemy poruszać się między wcześniej wpisanymi poleceniami.
  • W terminalu możemy skorzystać z tyldy ~. Tylda odnosi się do głównego/domowego folderu na dysku.
  • Często patrząc na terminale w poradnikach czy instrukcje instalacji paczek NPM, możesz dostrzec znak $ na początku linii.
$ npm install package_name

Jeśli widzisz coś takiego, nie wpisuj $ na początku. 😉
Znak dolara w Bashu oznaczał, że dana linijka kodu przeznaczona była do użycia w terminalu. Zsh w ogóle nie korzysta z tego typu zapisu.

Poprzedni wpis
Różnice między modalem, popupem itd.
Następny wpis
Jaki jest najlepszy bootcamp frontend?